Ałbena Grabowska
Polecaną w tym tygodniu książką jest "Najważniejsze to przeżyć" Ałbeny Grabowskiej.
Czas, w którym toczy się akcja powieści, bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej, mógłby wydawać się czasem nowych nadziei i względnego spokoju. Jest jednak zupełnie inaczej, egzystencja wśród gruzów minionego życia to codzienna walka z niedostatkiem, niepewnością, a co najgorsze – ze wspomnieniami, których nie da się wymazać z pamięci.
Najważniejsze to przeżyć – to prawda powtarzana przez wszystkich ale na pytanie jak znaleźć w sobie siłę na to co dalej, każdy z bohaterów powieści musi znaleźć własną odpowiedź.
Osiemnastoletnia Teresa ocaliła życie, ale straciła ukochanego. Jej rodzice byli świadkami okrucieństw okupanta, podczas gdy sami zmagali się z trudami wojennej rzeczywistości. Jedyną osoba w rodzinie, która ma w sobie zapał do działanie, jest trzynastoletnia Mirka, odnajdująca się w pracy i kontaktach z ludźmi – a przecież i ona nosi w sobie smutek po stracie.
Jeszcze raz Ałbena Grabowska zaprasza nas do przemyśleń na temat naszej historii, a jej wielką zasługą jest obnażanie mitu o heroizmie i bohaterskiej walce za ojczyznę i pokazanie wojny takiej, jaka ona jest – strasznej, niesprawiedliwej i bezsensownej.
Zapraszamy do lektury.
Czas, w którym toczy się akcja powieści, bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej, mógłby wydawać się czasem nowych nadziei i względnego spokoju. Jest jednak zupełnie inaczej, egzystencja wśród gruzów minionego życia to codzienna walka z niedostatkiem, niepewnością, a co najgorsze – ze wspomnieniami, których nie da się wymazać z pamięci.
Najważniejsze to przeżyć – to prawda powtarzana przez wszystkich ale na pytanie jak znaleźć w sobie siłę na to co dalej, każdy z bohaterów powieści musi znaleźć własną odpowiedź.
Osiemnastoletnia Teresa ocaliła życie, ale straciła ukochanego. Jej rodzice byli świadkami okrucieństw okupanta, podczas gdy sami zmagali się z trudami wojennej rzeczywistości. Jedyną osoba w rodzinie, która ma w sobie zapał do działanie, jest trzynastoletnia Mirka, odnajdująca się w pracy i kontaktach z ludźmi – a przecież i ona nosi w sobie smutek po stracie.
Jeszcze raz Ałbena Grabowska zaprasza nas do przemyśleń na temat naszej historii, a jej wielką zasługą jest obnażanie mitu o heroizmie i bohaterskiej walce za ojczyznę i pokazanie wojny takiej, jaka ona jest – strasznej, niesprawiedliwej i bezsensownej.
Zapraszamy do lektury.